Met tijdcode (oftewel TC) bedoelen we een elektronische beeldtelling. Een tijdcode wordt gehanteerd om aan te duiden exact wanneer in de film iets gebeurt of plaatsvindt.
Hoe is een tijdcode opgebouwd?
Een tijdcode bestaat uit de volgende elementen: huur, minuten, seconden en frames (elke vorm van video bestaat uit een vast aantal frames per seconde, bijvoorbeeld 25 of 50). In de praktijk ziet een tijdcode van bijvoorbeeld drie uur, twaalf minuten, negentien seconde en zeven frames er zo uit: 03:12:19:07.
De eerste drie nummers hebben dezelfde maximale waardes als die van een klok (maximaal 23 uren - het 24ste wordt op een klok immers ook nooit aangegeven, evenals 59 en 59 voor de minuten en seconden, in plaats van 60 en 60). De maximale grootte van het laatste nummer is dus afhankelijk van het aantal frames per seconde.
Waarom een tijdcode gebruiken?
Een tijdcode helpt de video editor eenvoudig iets terug te vinden in het eindproduct. Op die manier hoeft hij niet eindeloos te zoeken naar precies het goede moment in de film om een aanpassing door te voeren. Een tijdcode is ook ideaal voor een editor die een preview levert aan een klant, denk aan een bedrijfsvideo. Met behulp van de tijdcode kan de klant aangeven op welk punt in de film hij iets aangepast wil hebben. Het is van groot belang dat je consequent dezelfde soort code aanhoudt.
Weergave van tijdcode
De tijdcode wordt soms rechtsonder in beeld weergegeven. Tijdens het bewerkingsproces is het handig de tijdcode in de video te laten zitten. In het eindproduct wordt de tijdcode verborgen.
Over de auteur
Niels de Groot (MA Film Studies) is met meer dan 12 jaar ervaring en 1200+ bedrijfsvideo's op zijn naam een ervaren specialist op het gebied van videoproductie en videomarketing. Met zijn videoproductiebedrijf Pro Motion Film - een netwerk van ervaren video professionals - helpt hij MKB-bedrijven en (internationale) organisaties hun doelgroep te bereiken, informeren en overtuigen met inhoudelijk sterke video's.
