Wat is een take?

Met een take wordt één ononderbroken opname van film bedoeld. Dit is alles dat gefilmd wordt tussen het aan- en uitzetten van de camera.

In speelfilms wordt met een take ook 'versie' bedoeld. Elke scène die je in een film ziet, is in principe meerdere keren opgenomen.

Uiteindelijk wordt slechts één van de beschikbare versies in het eindresultaat opgenomen. Het schieten van takes wordt doorgezet tot het gewenste resultaat bereikt is. Takes worden altijd genummerd - 'take één', 'take twee'… - zodat ze later van elkaar te onderscheiden zijn.

Take of shot

Een take is een enkel opnamemoment van de camera. Een andere naam voor take is 'shot'. Een shot kan enkele seconden lang zijn, enkele minuten en zelfs - in speciale gevallen - een hele film beslaan. De lengte maakt niet uit, zolang er maar zonder onderbreking gefilmd wordt.

Het belang van meerdere shots

Als je een cameraman gaat inhuren, laat deze dan altijd meerdere takes van hetzelfde shot filmen. Waarom?

De kans dat alles de eerste keer meteen vlekkeloos verloopt, is erg laag. Ieder shot is bovendien net iets anders. De editor zal de shots uitkiezen die qua dynamiek het beste bij elkaar passen, niet per se de shots die er individueel het meeste uitspringen.

Het gaat uiteindelijk om het totaalplaatje en niet uitsluitend om de esthetische waarde van elk shot afzonderlijk.

Een praktijkvoorbeeld

Een film waarin de meerwaarde van meerdere takes duidelijk wordt, is American Psycho.

Hoofdrolpersoon en boosdoener Patrick Bateman (Christian Bale) wordt op een zeker punt in de film op zijn Wall Street kantoor ondervraagd door detective Donald Kimball (Willem Dafoe).

Regisseur Mary Harron liet de scène vanuit drie verschillende invalshoeken filmen: één waarin de detective overtuigd is van Batemans schuld, één waarin hij het vermoedt en één waarin hij gelooft dat Bateman onschuldig is.

Uiteindelijk zijn shots van elk van de drie invalshoeken in de film opgenomen, wat een verrassend en sinister eindresultaat tot gevolg heeft.