Het diafragma van een camera is een opening in het lensobject waarmee je bepaalt hoeveel licht er binnenkomt. De lichtinval speelt een belangrijke rol in onder andere sluitertijd en het scherpstellen.
Het F-getal
Het diafragma is dus de opening in de lens. Je kunt zelf bepalen hoeveel licht je op de sensor van je camera laat binnenvallen. In de praktijk kan je foto goed belicht zijn, maar ook zowel onder- als overbelicht.
Met het F-getal wordt de diafragmawaarde aangegeven. Dit is een standaardmaatstaf om het diafragma mee aan te kunnen duiden. Hoe lager je F-getal is, hoe groter de opening in de lens zal zijn en hoe meer licht je lens doorlaat. Dit klinkt misschien tegenstrijdig.
Diafragmawaardes
De bekendste diafragmawaardes zijn: F1, F1.4, F2, F2.8, F4, F5.6, F8, F11, F16, F22, F32 en F45. F1 levert een maximale hoeveelheid licht en F45 een minimale hoeveelheid.
De opbouw van cijfers is op het eerste gezicht erg onduidelijk. Echter zul je zien dat de waarden zich met tussensprongetjes verdubbelen. Twee waardes voorbij F1 is F2. Twee waardes voorbij F2 is F4. Zo geldt ook: twee waardes voorbij F1.4 is F2.8 en twee waardes voorbij F2.8 is F5.6. Huur een cameraman in als je er zelf niet aan uitkomt, of liever van goed advies wil zijn voorzien.
De belichtingsdriehoek
Het diafragma is onderdeel van de zogenaamde belichtingsdriehoek, samen met de iso-waarde (de lichtgevoeligheid) en de sluitertijd.
- Het diafragma bepaalt als eerste hoeveelheid licht er in de camera valt.
- De sluitertijd bepaald vervolgens hoe lang het ingevallen licht op de sensor schijnt.
- De iso-waarde geeft vervolgens aan hoe gevoelig de sensor op het licht reageert.
Met behulp van deze drie waardes kan je verschillende combinaties vormen, die samen min of meer dezelfde belichting vormen. In de praktijk heb je dus vele opties: zowel voor dagen waarop het bewolkt is buiten, voor dagen dat de zon fel schijnt en als de zon al onder is.
